TOXO

Esta flor tan bonita, aunque aquí no se pueda apreciar muy bien, es la flor del "toxo", planta que invade la floresta gallega dándole ese color amarillo tan característico. Se trata de una planta muy contradictoria pues posee gran belleza pero también unas espinas que impiden tocarla sino es con cierta maña que hace falta aprender.

Existe desde hace tiempo una campaña para promocionarla como planta tradicional gallega por antonomasia. Esta semana celebramos el Día das Letras Galegas, dedicado este año al escritor Manuel Lugrís, y aunque tendría muchas críticas que hacer a la institucionalización de este día, a los actos, campañas, medidas, y acuerdos que se toman en torno a este día y que posteriormente caen en saco roto, sí quiero unirme a esta buena idea que podéis conocer mejor en el portal





También podéis leer algo más en el blog de Muralla, "tan cheo sempre de morriña" . Os dejo las bellas palabras de Manuel Rivas a esta flor que he recogido del blog de Muralla: “…Os poetas cantaron a o toxo porque teñen o don de mirar con agarimo aquilo que moitos ignoran. Percorrendo o universo do Xallas ou da Costa da Morte un comprende a tensa emoción estética de Eduardo Pondal á vista das lombas douradas polas toxeiras. É coma si viñera Van Gogh e se puxera a pintar, en vivo, sobre o lenzo do monte." "Unha espia no reino", Manuel Rivas
Ciberirmandade.





Canción do grupo galego Saraibas:
"Chorima nosa chorima, tan amarela no monte, ti é-la fror dos galegos, dos de onte e dos de hoxe. Fror de toxo, fror de toxo, fror da galeguidade as raíces son a ialma a chorima a saudade. Arrecendes os toxales, non te quixeches na casa, ergueita brava e ceibe como os galegos de raza. Somente a nosa terra abona a túa semente, chorima ti sí es nosa, fúche-lo e sera-lo sempre".
Lastima que los palos no me los pudiera traer de recuerdo , por que Ryaner no me lo permitia.
Espero que algun dia los barnizes y pongas nuestros nombres, para un futuro camino. (jejejejej)

Gracias Pichi